Foje, kiam mi vekiĝas nokte mi pensas pri la estinteco kaj tiamaj sentoj, ktp. Mi antaŭ nelonge rememoris tion ĉi:

Kiam mi estis infano mi ne povis imagi, ke mi iam ajn povos memori mian naskiĝtagon. Estis simpla mistero al mi. Mi ne povis imagi festi ĝin sen miaj gepatroj, mi ja ne scius kiam!

Pensante pri tio: La detalaj konceptoj malantaŭ tempo estis misteraj. Pli interese, eble unu el la plej fruaj memoroj: Mia patro enlitigis min, sed mi ege miris, ĉar ekstere ankoraŭ estis lumo. Mi demandis pri tio, ŝajne tiun kapablon mi jam havis, kaj ricevis la respondon, ke jam malfruas tamen. Estis somero. Fakte, pri demando kaj respondo mi ne tute certas. Eble la cerbo multe pli poste lernis pri somera tempo, kaj someraj specialaĵoj rilate al sunsubiro kaj tempo, kaj tiam „ĝisdatigis“ tiun memoraĵon ;-)

Venontsemajne mi verŝajne skribos etaĵon pri Arduino. Cetere, mia projekto skribi ĉi tie tute ne realiĝis — kiel kutime! — kaj ĝenerale la Februaro ne donis multe da trankvilo. Grrr…